DOLL-T-eRROR

Scara Bee

Ik zal me zelf even voorstellen : mijn naam is Scara Bee en al mijn ganse leven probeer ik te overleven in een wereld die zo chaotisch is voor mij. Ik dacht altijd dat ik me moest aanpassen aan de normen van anderen en dat was héél moeilijk en afmattend! Ik liep elke dag verloren in mijn eigen kleine, warrige wereld. Al van kleinsaf dacht ik dat ik moest zijn zoals de anderen, ‘ de normalen ‘ want ik voelde dat ik anders was maar toch deed ik het en cijferde mezelf volledig weg. Ik werd een schim van mezelf! Ik vocht elke dag een strijd, ik paste niet in deze wereld, ik wist dat er iets was maar WAT? In mijn jeugd keek ik heel veel film, dat was mijn wereld, dat waren mijn vrienden, ik leerde daar veel uit. Want de echte mensen in de echte wereld daar geraak ik tot op de dag van vandaag nog steeds niet goed uit. Toen ik het zo beu werd om mezelf niet te kunnen zijn zonder veroordeeld te worden tot: die rare, die freak, die nerd, die asociale…enz…Mensen kunnen heel hard, denigrerend en afwijzend zijn tov mensen die anders zijn dan hen. Ik heb een heel sterk rechtvaardigheidsgevoel en kan niet tegen liegen en fake gedoe! Na een burn-out, talloze conflicten op het werk en soms in mijn privé, heb ik de ‘schuld’ bij mezelf gelegd! Ik was het vechten met mezelf moe! In overleg met mijn huisarts heb ik me laten testen op autisme! En ja hoor… na 46 jaar kreeg ik te horen dat ik ASS heb, een lichte vorm van autisme. Ik was zo blij dat ik eindelijk wist wat er met me scheelde, waarom ik anders was! Maar toen het begon door te dringen was ik teleurgesteld! Ergernis, onmacht en verdriet! Was ik abnormaal? Was er iets mis met me? Wat nu? Moest ik therapie volgen om normaal te worden? Of een pilletje slikken om beter te worden 🙂

Het heeft me zes maanden gekost! Heel veel therapie! Mijn hobby, mijn dieren, mijn moeder en mijn vriend hebben me doorheen die zware moeilijke periode geholpen! Tot ik op een bepaald moment net zoals hen mijn anders zijn in mijn armen heb gesloten, gekoesterd als een deeltje die me zo speciaal maakt! NU hou ik van mijn anders zijn, het maakt me uniek! Dank u! Eindelijk heb ik mezelf graag leren zien!

Doorheen die moeilijke periode is er een hobby ontstaan, een soort hobby om te kunnen omgaan met de harde, absurde, boze buitenwereld rondom mij. Hierin kan ik me volledig laten gaan!

DOLL-T-eRROR

doll=pop T=Tina Error=foutje

dollterror=poppenterreur

De bedoeling hiervan is vooral creatief bezig zijn maar ook iets proberen maken van dingen die voor de buitenwereld zijn afgeschreven, wegens: kapot, niet mooi, versleten, niet passend in een ideale wereld! Ik ben zoals je al weet een filmfanaat meer bepaald het horrorgenre. ( want de echte monsters zijn niet die uit de film maar de gewone mensen rondom mij ) Mijn voorbeelden zijn Tim Burton ( autist ) Tom Savini ( SFX ) Anthony Hopkins ( Asperger )

Dus oude poppen, kapotte poppen, poppen bestemd voor het afval of stort, als ook postuurkes, heiligenbeelden enz… probeers ik een tweede leven te geven ( a second chance ) als creepy doll. Daar neem ik dan foto’s van en die foto’s worden dan ook nog eens bewerkt tot een soort creepy kunst. Elke pop wordt met liefde en zachtheid behandeld en krijgt een plaatsje op de eretribune. Ook taferelen en scene’s met barbiepoppen gaan een eigen leven leiden en worden op foto vastgelegd.

Zelfs stoffen creaties worden ontworpen.

Een hobby is ontstaan en deze creepie world wil ik nu met U delen! WELCOME TO MY WORLD!

Ik hoop tevens dat ik een hulp en inspiratiebron kan zijn voor mensen die het ook moeilijk hebben in deze boze wereld!

PS: Hierbij wil ik iedereen van harte bedanken voor hun bijdrage aan mijn hobby, de vele mensen en vrienden voor het bezorgen van hun afgeschreven poppen en attributen, waardoor ik een start kon nemen met mijn hobby. En last but not least: bedankt Freddy X

Ik sluit af met de woorden van Leonard Cohen; ‘ There is a crack in everything. That is how the light gets in ‘

Scara Bee